зво́льніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зво́льню зво́льнім
2-я ас. зво́льніш зво́льніце
3-я ас. зво́льніць зво́льняць
Прошлы час
м. зво́льніў зво́льнілі
ж. зво́льніла
н. зво́льніла
Загадны лад
2-я ас. зво́льні зво́льніце
Дзеепрыслоўе
прош. час зво́льніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)