звесяле́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. звесяле́ю звесяле́ем
2-я ас. звесяле́еш звесяле́еце
3-я ас. звесяле́е звесяле́юць
Прошлы час
м. звесяле́ў звесяле́лі
ж. звесяле́ла
н. звесяле́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час звесяле́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)