звестава́ць
‘азначаць, сведчыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| звясту́ю | звясту́ем | |
| звясту́еш | звясту́еце | |
| звясту́е | звясту́юць | |
| Прошлы час | ||
| звестава́ў | звестава́лі | |
| звестава́ла | ||
| звестава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| звясту́й | звясту́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| звестава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)