зверыя́давец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зверыя́давец зверыя́даўцы
Р. зверыя́даўца зверыя́даўцаў
Д. зверыя́даўцу зверыя́даўцам
В. зверыя́даўца зверыя́даўцаў
Т. зверыя́даўцам зверыя́даўцамі
М. зверыя́даўцу зверыя́даўцах

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)