зве́рчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зве́рчаны зве́рчаная зве́рчанае зве́рчаныя
Р. зве́рчанага зве́рчанай
зве́рчанае
зве́рчанага зве́рчаных
Д. зве́рчанаму зве́рчанай зве́рчанаму зве́рчаным
В. зве́рчаны (неадуш.)
зве́рчанага (адуш.)
зве́рчаную зве́рчанае зве́рчаныя (неадуш.)
зве́рчаных (адуш.)
Т. зве́рчаным зве́рчанай
зве́рчанаю
зве́рчаным зве́рчанымі
М. зве́рчаным зве́рчанай зве́рчаным зве́рчаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)