зве́нькнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зве́нькну зве́нькнем
2-я ас. зве́нькнеш зве́нькнеце
3-я ас. зве́нькне зве́нькнуць
Прошлы час
м. зве́нькнуў зве́нькнулі
ж. зве́нькнула
н. зве́нькнула
Загадны лад
2-я ас. зве́нькні зве́нькніце
Дзеепрыслоўе
прош. час зве́нькнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)