зваўкава́цець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зваўкава́цею зваўкава́цеем
2-я ас. зваўкава́цееш зваўкава́цееце
3-я ас. зваўкава́цее зваўкава́цеюць
Прошлы час
м. зваўкава́цеў зваўкава́целі
ж. зваўкава́цела
н. зваўкава́цела
Загадны лад
2-я ас. зваўкава́цей зваўкава́цейце
Дзеепрыслоўе
прош. час зваўкава́цеўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)