звар’ява́ць

‘звар'яцець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. звар’ю́ю звар’ю́ем
2-я ас. звар’ю́еш звар’ю́еце
3-я ас. звар’ю́е звар’ю́юць
Прошлы час
м. звар’ява́ў звар’ява́лі
ж. звар’ява́ла
н. звар’ява́ла
Загадны лад
2-я ас. звар’ю́й звар’ю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час звар’ява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)