звары́згаць
‘сказаць што-небудзь пустое, недарэчнае; зрабіць што-небудзь наспех, сяк-так’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| звары́згаю | звары́згаем | |
| звары́згаеш | звары́згаеце | |
| звары́згае | звары́згаюць | |
| Прошлы час | ||
| звары́згаў | звары́згалі | |
| звары́згала | ||
| звары́згала | ||
| Загадны лад | ||
| звары́згай | звары́згайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| звары́згаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)