зва́біць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зва́блю зва́бім
2-я ас. зва́біш зва́біце
3-я ас. зва́біць зва́бяць
Прошлы час
м. зва́біў зва́білі
ж. зва́біла
н. зва́біла
Загадны лад
2-я ас. зва́б зва́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час зва́біўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)