збыткава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
збыткава́нне | збыткава́нні | |
збыткава́ння | збыткава́нняў | |
збыткава́нню | збыткава́нням | |
збыткава́нне | збыткава́нні | |
збыткава́ннем | збыткава́ннямі | |
збыткава́нні | збыткава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)