збухма́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| збухма́чаны | збухма́чаная | збухма́чанае | збухма́чаныя | |
| збухма́чанага | збухма́чанай збухма́чанае |
збухма́чанага | збухма́чаных | |
| збухма́чанаму | збухма́чанай | збухма́чанаму | збухма́чаным | |
| збухма́чаны ( збухма́чанага ( |
збухма́чаную | збухма́чанае | збухма́чаныя ( збухма́чаных ( |
|
| збухма́чаным | збухма́чанай збухма́чанаю |
збухма́чаным | збухма́чанымі | |
| збухма́чаным | збухма́чанай | збухма́чаным | збухма́чаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)