збудара́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. збудара́жу збудара́жым
2-я ас. збудара́жыш збудара́жыце
3-я ас. збудара́жыць збудара́жаць
Прошлы час
м. збудара́жыў збудара́жылі
ж. збудара́жыла
н. збудара́жыла
Загадны лад
2-я ас. збудара́ж збудара́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час збудара́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)