збо́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| збо́чанне | збо́чанні | |
| збо́чання | збо́чанняў | |
| збо́чанню | збо́чанням | |
| збо́чанне | збо́чанні | |
| збо́чаннем | збо́чаннямі | |
| збо́чанні | збо́чаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)