зблява́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зблюю́ зблюё́м
2-я ас. зблюе́ш зблюяце́
3-я ас. зблюе́ зблюю́ць
Прошлы час
м. зблява́ў зблява́лі
ж. зблява́ла
н. зблява́ла
Загадны лад
2-я ас. зблю́й зблю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зблява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)