зблажне́ць

‘стаць благім, сапсавацца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зблажне́ю зблажне́ем
2-я ас. зблажне́еш зблажне́еце
3-я ас. зблажне́е зблажне́юць
Прошлы час
м. зблажне́ў зблажне́лі
ж. зблажне́ла
н. зблажне́ла
Загадны лад
2-я ас. зблажне́й зблажне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зблажне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)