зблагава́ць
‘зрабіць благім, сапсаваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| зблагу́ю | зблагу́ем | |
| зблагу́еш | зблагу́еце | |
| зблагу́е | зблагу́юць | |
| Прошлы час | ||
| зблагава́ў | зблагава́лі | |
| зблагава́ла | ||
| зблагава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| зблагу́й | зблагу́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| зблагава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)