збе́дніваць

‘абядняць, збядняць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. збе́дніваю збе́дніваем
2-я ас. збе́дніваеш збе́дніваеце
3-я ас. збе́днівае збе́дніваюць
Прошлы час
м. збе́дніваў збе́днівалі
ж. збе́днівала
н. збе́днівала
Загадны лад
2-я ас. збе́днівай збе́днівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час збе́дніваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)