збаўтну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. збаўтну́ збаўтнё́м
2-я ас. збаўтне́ш збаўтняце́
3-я ас. збаўтне́ збаўтну́ць
Прошлы час
м. збаўтну́ў збаўтну́лі
ж. збаўтну́ла
н. збаўтну́ла
Загадны лад
2-я ас. збаўтні́ збаўтні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час збаўтну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)