збатава́ць
‘пабіць, пакараць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| збату́ю | збату́ем | |
| збату́еш | збату́еце | |
| збату́е | збату́юць | |
| Прошлы час | ||
| збатава́ў | збатава́лі | |
| збатава́ла | ||
| збатава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| збату́й | збату́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| збатава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)