збару́каць

‘адужаць, адолець каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. збару́каю збару́каем
2-я ас. збару́каеш збару́каеце
3-я ас. збару́кае збару́каюць
Прошлы час
м. збару́каў збару́калі
ж. збару́кала
н. збару́кала
Загадны лад
2-я ас. збару́кай збару́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час збару́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)