заўю́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| заўю́чу | заўю́чым | |
| заўю́чыш | заўю́чыце | |
| заўю́чыць | заўю́чаць | |
| Прошлы час | ||
| заўю́чыў | заўю́чылі | |
| заўю́чыла | ||
| заўю́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| заўю́ч | заўю́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| заўю́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)