заўрагава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заўрагу́ю заўрагу́ем
2-я ас. заўрагу́еш заўрагу́еце
3-я ас. заўрагу́е заўрагу́юць
Прошлы час
м. заўрагава́ў заўрагава́лі
ж. заўрагава́ла
н. заўрагава́ла
Загадны лад
2-я ас. заўрагу́й заўрагу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заўрагава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)