заўзе́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заўзе́ю заўзе́ем
2-я ас. заўзе́еш заўзе́еце
3-я ас. заўзе́е заўзе́юць
Прошлы час
м. заўзе́ў заўзе́лі
ж. заўзе́ла
н. заўзе́ла
Загадны лад
2-я ас. заўзе́й заўзе́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заўзе́ючы

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)