заўжы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заўжыву́ся заўжывё́мся
2-я ас. заўжыве́шся заўжывяце́ся
3-я ас. заўжыве́цца заўжыву́цца
Прошлы час
м. заўжы́ўся заўжылі́ся
ж. заўжыла́ся
н. заўжыло́ся
Загадны лад
2-я ас. заўжыві́ся заўжыві́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час заўжы́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)