заўжыва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заўжыва́ю заўжыва́ем
2-я ас. заўжыва́еш заўжыва́еце
3-я ас. заўжыва́е заўжыва́юць
Прошлы час
м. заўжыва́ў заўжыва́лі
ж. заўжыва́ла
н. заўжыва́ла
Загадны лад
2-я ас. заўжыва́й заўжыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заўжыва́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)