заўдо́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заўдо́ўлю заўдо́вім
2-я ас. заўдо́віш заўдо́віце
3-я ас. заўдо́віць заўдо́вяць
Прошлы час
м. заўдо́віў заўдо́вілі
ж. заўдо́віла
н. заўдо́віла
Загадны лад
2-я ас. заўдо́ў заўдо́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час заўдо́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)