заўдзяча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заўдзяча́ю заўдзяча́ем
2-я ас. заўдзяча́еш заўдзяча́еце
3-я ас. заўдзяча́е заўдзяча́юць
Прошлы час
м. заўдзяча́ў заўдзяча́лі
ж. заўдзяча́ла
н. заўдзяча́ла
Загадны лад
2-я ас. заўдзяча́й заўдзяча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заўдзяча́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)