заўдаве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заўдаве́ю заўдаве́ем
2-я ас. заўдаве́еш заўдаве́еце
3-я ас. заўдаве́е заўдаве́юць
Прошлы час
м. заўдаве́ў заўдаве́лі
ж. заўдаве́ла
н. заўдаве́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час заўдаве́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)