заі́рка
‘жан. да заірац - жыхар Заіра’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| заі́рка | заі́ркі | |
| заі́ркі | заі́рак | |
| заі́рцы | заі́ркам | |
| заі́рку | заі́рак | |
| заі́ркай заі́ркаю |
заі́ркамі | |
| заі́рцы | заі́рках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)