заірза́ць

‘заіржаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заіржу́ заіржо́м
2-я ас. заіржэ́ш заіржаце́
3-я ас. заіржэ́ заіржу́ць
Прошлы час
м. заірза́ў заірза́лі
ж. заірза́ла
н. заірза́ла
Загадны лад
2-я ас. заіржы́ заіржы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заірза́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)