заіржа́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заіржу́ заіржо́м
2-я ас. заіржэ́ш заіржаце́
3-я ас. заіржэ́ заіржу́ць
Прошлы час
м. заіржа́ў заіржа́лі
ж. заіржа́ла
н. заіржа́ла
Загадны лад
2-я ас. заіржы́ заіржы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заіржа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)