заіржа́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заіржа́ўлю заіржа́вім
2-я ас. заіржа́віш заіржа́віце
3-я ас. заіржа́віць заіржа́вяць
Прошлы час
м. заіржа́віў заіржа́вілі
ж. заіржа́віла
н. заіржа́віла
Дзеепрыслоўе
прош. час заіржа́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)