заіржаве́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. заіржаве́е заіржаве́юць
Прошлы час
м. заіржаве́ў заіржаве́лі
ж. заіржаве́ла
н. заіржаве́ла

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)