зашуме́ціць
‘засмеціць, запарушыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| зашуме́чу | зашуме́цім | |
| зашуме́ціш | зашуме́ціце | |
| зашуме́ціць | зашуме́цяць | |
| Прошлы час | ||
| зашуме́ціў | зашуме́цілі | |
| зашуме́ціла | ||
| зашуме́ціла | ||
| Загадны лад | ||
| зашуме́ць | зашуме́цьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| зашуме́ціўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)