зашмата́ць
‘захістаць, зашкуматаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| зашмата́ю | зашмата́ем | |
| зашмата́еш | зашмата́еце | |
| зашмата́е | зашмата́юць | |
| Прошлы час | ||
| зашмата́ў | зашмата́лі | |
| зашмата́ла | ||
| зашмата́ла | ||
| Загадны лад | ||
| зашмата́й | зашмата́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| зашмата́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)