зашало́паць
‘пачаць цяміць, разумець, кумекаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
зашало́паю | зашало́паем | |
зашало́паеш | зашало́паеце | |
зашало́пае | зашало́паюць | |
Прошлы час | ||
зашало́паў | зашало́палі | |
зашало́пала | ||
зашало́пала | ||
Загадны лад | ||
зашало́пай | зашало́пайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
зашало́паўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)