зачасава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зачасу́ю зачасу́ем
2-я ас. зачасу́еш зачасу́еце
3-я ас. зачасу́е зачасу́юць
Прошлы час
м. зачасава́ў зачасава́лі
ж. зачасава́ла
н. зачасава́ла
Загадны лад
2-я ас. зачасу́й зачасу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зачасава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)