зачадзі́ць
‘напусціць чаду куды-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| зачаджу́ | зача́дзім | |
| зача́дзіш | зача́дзіце | |
| зача́дзіць | зача́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| зачадзі́ў | зачадзі́лі | |
| зачадзі́ла | ||
| зачадзі́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| зачадзі́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)