зачадзі́ць
‘напусціць чаду куды-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| зачаджу́ | зачадзі́м | |
| зачадзі́ш | зачадзіце́ | |
| зачадзі́ць | зачадзя́ць | |
| Прошлы час | ||
| зачадзі́ў | зачадзі́лі | |
| зачадзі́ла | ||
| зачадзі́ла | ||
| Загадны лад | ||
| зачадзі́ | зачадзі́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| зачадзі́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)