зача́джваць

‘куродымець, напускаць чаду куды-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зача́джваю зача́джваем
2-я ас. зача́джваеш зача́джваеце
3-я ас. зача́джвае зача́джваюць
Прошлы час
м. зача́джваў зача́джвалі
ж. зача́джвала
н. зача́джвала
Загадны лад
2-я ас. зача́джвай зача́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зача́джваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)