заці́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| заці́н | заці́ны | |
| заці́ну | заці́наў | |
| заці́ну | заці́нам | |
| заці́н | заці́ны | |
| заці́нам | заці́намі | |
| заці́не | заці́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)