зацьме́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
зацьме́нне | зацьме́нні | |
зацьме́ння | зацьме́нняў | |
зацьме́нню | зацьме́нням | |
зацьме́нне | зацьме́нні | |
зацьме́ннем | зацьме́ннямі | |
зацьме́нні | зацьме́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)