зацвірчэ́ць

‘пачаць цвірчэць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зацвірчу́ зацвірчы́м
2-я ас. зацвірчы́ш зацвірчыце́
3-я ас. зацвірчы́ць зацвірча́ць
Прошлы час
м. зацвірчэ́ў зацвірчэ́лі
ж. зацвірчэ́ла
н. зацвірчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. зацвірчы́ зацвірчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зацвірчэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)