зацве́рджанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
зацве́рджанне | зацве́рджанні | |
зацве́рджання | зацве́рджанняў | |
зацве́рджанню | зацве́рджанням | |
зацве́рджанне | зацве́рджанні | |
зацве́рджаннем | зацве́рджаннямі | |
зацве́рджанні | зацве́рджаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)