зафырча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зафырчу́ зафырчы́м
2-я ас. зафырчы́ш зафырчыце́
3-я ас. зафырчы́ць зафырча́ць
Прошлы час
м. зафырча́ў зафырча́лі
ж. зафырча́ла
н. зафырча́ла
Загадны лад
2-я ас. зафырчы́ зафырчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зафырча́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)