заты́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| заты́ннік | заты́ннікі | |
| заты́нніка | заты́ннікаў | |
| заты́нніку | заты́ннікам | |
| заты́нніка | заты́ннікаў | |
| заты́ннікам | заты́ннікамі | |
| заты́нніку | заты́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)