затыка́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| затыка́ннік | затыка́ннікі | |
| затыка́нніка | затыка́ннікаў | |
| затыка́нніку | затыка́ннікам | |
| затыка́ннік | затыка́ннікі | |
| затыка́ннікам | затыка́ннікамі | |
| затыка́нніку | затыка́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)