затрымце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. затрымчу́ затрымці́м
2-я ас. затрымці́ш затрымціце́
3-я ас. затрымці́ць затрымця́ць
Прошлы час
м. затрымце́ў затрымце́лі
ж. затрымце́ла
н. затрымце́ла
Загадны лад
2-я ас. затрымці́ затрымці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час затрымце́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)