затаўрава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. затаўрава́ны затаўрава́ная затаўрава́нае затаўрава́ныя
Р. затаўрава́нага затаўрава́най
затаўрава́нае		 затаўрава́нага затаўрава́ных
Д. затаўрава́наму затаўрава́най затаўрава́наму затаўрава́ным
В. затаўрава́ны (неадуш.)
затаўрава́нага (адуш.)		 затаўрава́ную затаўрава́нае затаўрава́ныя (неадуш.)
затаўрава́ных (адуш.)
Т. затаўрава́ным затаўрава́най
затаўрава́наю		 затаўрава́ным затаўрава́нымі
М. затаўрава́ным затаўрава́най затаўрава́ным затаўрава́ных

Кароткая форма: затаўрава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)